تولدي ديگر

دقيقا نميدونم چند وقت از زماني كه وبلاگ قبلي خودم رو حذف كردم ميگذره. موقعي كه داشتم وبلاگم رو حذف ميكردم ديگه از دست همه چيز و همه كس خسته شده بودم. حالا ولي بعداز گذشت مدتي از آن روز، احساس ميكنم باز به اون آمادگي رسيدم كه دستي به كار اندازم و مطالبي رو بنويسم. باز رفتم سراغ همون تيتر قبلي «وارطان سخن بگو» كه بخشي از سروده بسيار زيباي احمد شاملو هم هست. البته بعدا اين شعر رو به طور كامل تو وبلاگم ميذارم. مطمئن هستم كه دست كم يه نفر از راه اندازي مجدد اين وبلاگ خوشحال خواهد شد كه دوست بسيار عزيزم، آقاي خسروبيگي است. ايشان تنها كسي بودن كه پيگير اين وبلاگ بودند. آقاي خسروبيگي از شما متشكرم.

تو وبلاگ قبلي سياستم بر ترجمه داستان كوتاه بود اما اين بار خودم رو به داستان كوتاه محدود نخواهم كرد و به قولي از هر دري خواهم نوشت.