کودکان کار یا کار کودکان

 

چند وقت پیش در یکی از خیابانهای مرکزی یکی از شهرهای مازندران قدم میزدم که دفعتا چشمم به این اطلاعیه افتاد. با توجه به اینکه این اطلاعیه در سطح وسیعی پخش شده بود این سوال در ذهنم ایجاد شد که مگر کار کودکان ممنوع نیست و اگر ممنوع است چگونه است که چنین اطلاعیه ای در سطح وسیع پخش شده و چه کسی متولی جلوگیری از آن است. البته شواهد و قراین حاکی از آن است که فعلا در این کشور هیچ کس متولی هیچ چیزی نیست. ولی با این حال کار کودک با مسائل دیگر تفاوت دارد. در جستجویی که در اینترنت داشتم دریافتم که طبق قوانین سازمان ملل حداقل سن کار برای هر فردی 18 سال است ولی ایران هنوز به این کنوانسیون ملحق نشده که دلیل آن این است که مسئولین ما هنوز به توافقی بر سر حداقل سن کار نرسیده اند. البته برخی مسئولین نیز در برخی محافل حرفهای جالبی زده اند. به عنوان مثال طبق اطلاعاتی که از سایت گویا گرفتم ظاهرا رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران (نمیدانم کدام سال) معتقدند که جمع آوری 50 نفر کودک خیابانی از خیابانهای شهر برابر با جمع آوری 40 قلاده سگ است. این هم از ارزش انسانی کودکان خیابانی که قربانی برخی بی عدالتیها و ناآگاهیها هستند. طبق اطلاعاتی که از این سایت و سایت انجمن حمایت از کودکان به دست آوردم در حال حاضر در سطح جهان از هر شش کودک یک کودک کار میکند. وقتی میگوییم کار منظور روزانه 8 ساعت و هفته ای پنج روز با درآمد 500 هزار تومان نیست یعنی استثمار و به بردگی کشیدن. رئیس سابق سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران زمانی اعلام کردند که در سال 80 حدود یک میلیون کودک خیابانی در ایران وجود داشته است که اندکی بعد معاون ایشان از فروخته شدن اعضای برخی از این کودکان به ترکیه خبر دادند. این هم از وضعیت معصوم ترین اعضای جامعه!!!

بازي ايران ـ عربستان

شنبه 16 شهريور 1387

ساعت 23:45

عربستان ـ ايران

ماه‌ها انتظار براي ديدن يك بازي خوب. ايران درمقابل عربستان در چارچوب مقدماتي جام‌جهاني. و چه بازي جالبي مي‌تونست از آب دربياد. ولي اتفاقي كه افتاد خيلي ساده بود: ناهماهنگي تصوير با صدا. چون تلويزيون ايران قصد داشت بازي را با دقايقي تاخير نمايش دهد تا بتواند سانسور كند آنچه را كه صلاح نمي‌داند ما ايراني‌ها ببينيم. الان كه دارم فكر مي‌كنم مي‌بينم اين حكومت كه قدرت خودش رو از ما گرفته در همه ابعاد زندگي خصوصي ما به جاي ما تصميم‌گيري مي‌كنه. اين حكومت هستش كه تعيين مي‌كنه چه موقعي غذا بخوريم و چه موقع نخوريم، چه چيزي بخوريم و چه چيزي نخوريم، چه چيزي بپوشيم و چه چيزي نپوشيم، چه چيزي سوار بشيم و چه چيزي سوار نشيم، چي بگيم و چي نگيم، به چي نگاه كنيم و به چي نگاه نكنيم. تو اين بازي فوتبال هم مي‌شد با اندكي دقت لحظات حساس را براساس سروصداي تماشاگران پيش از وقوع حدس زد. چه بازي جالبي از آب دراومد. من اگه بازي نيمه‌شب هم باشه بيدار مي‌مونم و نگاه مي‌كنم چون خيلي فوتبال رو دوست دارم، چه برسد به بازي ايران و عربستان كه هر دو از قدرت‌هاي سنتي قاره‌ي كهن هستن. امروز صبح از بچه‌ها شنيدم كه بازي مساوي شده. خوشحالم كه حداقل نباختيم.